Rondje naar het dorp

Puttershoek, wandelend van huis naar de winkels en weer terug met een klein ommetje.

Eerst even naar de ijspegels kijken die onder aan het dak hangen.

Eerst loop je op de dijk langs de sluis, waar het water van de Binnenmaas en de Vliet door komt naar het gemaal dat weer in verbinding staat met de Oude Maas. 

Aan de linkerkant zie je als laatste huis van de Maasdamsedijk (maar het is eigenlijk het eerste huis van het Schouteneinde) het huis van de Zusters van de Liefde. Hier kun je er meer over lezen. In de jaren '50 (geloof ik) kwamen er veel mensen uit Noord-Brabant in de Suikerfabriek werken. Velen waren katholiek. En zo kwam er een katholieke kerk en een zustergemeenschap in het dorp.

Na het "huis van de nonnetjes" gaan we linksaf, over de Nassaubrug, naar de Nassaulaan.

Wat een prachtige treurwilg. Deze is een of twee jaar geleden gekandelaberd. Alle hangende takken zijn verwijderd en alleen de dikke takken blijven dan over. Maar een treurwilg is ook een wilg, dus dat groeit gewoon weer uit. 

Dan komen we langs een paar Ford-bungalows. In de jaren '70 werden dit soort bungalows prefab gebouwd met een enkelsteens muurtje en afgetimmerd met hout aan de binnenkant. En noemden we het Ford-woningen vanwege het lopende-band-bouwen, zoals in de autoindustrie.

Hm, geen foto's gemaakt van het winkelcentrum. Ik ben even langs de boekwinkel gegaan voor een click-en-collect en even bij de supermarkt vermicelli gekocht.

Na het oversteken van het plein kom je langs een paar rijtjes jaren '50 huizen. Grappig dat je aan de huizen kunt zien in welke tijd ze gebouwd zijn. Dit zijn niet al te grote huizen, maar wel met een lange tuin aan de achterkant, zodat je je moestuin aan huis kon hebben. Dit is de Oranjelaan, oostzijde of westzijde, dat weet ik eigenlijk niet. Westzijde denk ik. 

 

Aan het einde van deze straat kun je via een achteringangetje de begraafplaats voor oorlogsgraven op. 

De poort zat vast in de ijs-sneeuw, maar gelukkig zag ik een sluippaadje langs het hek. En ik was niet de eerste die daar gebruik van maakte. 

Dan lopen we langs de Noorse woningen, die na de watersnood van 1953 hier neergezet zijn. Er zijn dan ook verschillende straten met Noorse namen: Narvikstraat, Osloplein, Hammerfestlaan. Vroeger waren het noodwoningen, maar ze zijn nu gemeentelijk monument en worden geschenkwoningen genoemd. 

Langs de vliet naar de Koninginnebrug.

 

Het is een lieflijke brug, met een prachtig uitzicht naar beide kanten.

 

Aan de overkant van de vliet ga je de dijk weer op, het Schouteneinde, en ga je rechtsaf.

Daar zie je in de verte de korenmolen "De Lelie". Daar wordt de machinekamer onder de molen weer helemaal opgeknapt. Jammer genoeg mogen we niet komen kijken ivm corona.

Op de voorgrond is het nu een kale vlakte. Hier heeft vroeger "de Posthoorn" gestaan. Een discotheek in mijn jonge jaren, daarna bowlingbaan en restaurant, en nu platgegooid voor nieuwbouw. Heel lang geleden werden hier de paarden van de postkoets gewisseld of zoiets. De betonnen muren die je op de voorgrond ziet staan, kunnen afgesloten worden met houten planken tussen de gleuven. Dit om het hoge water tegen te houden. Er stonden ook nog een paar huizen vlak achter deze muurtjes. Nu wordt op deze kale vlakte regelmatig de Europese kanarie gespot.

Een eindje verderop bij het kruispunt van het Schouteneinde en de Nassaubrug zie je nog een grote schuur. Tot een paar jaar geleden werden door het houten luik aan de rechterkant de strobalen nog naar binnen geladen. 

Zo, bijna weer terug.

                                                   

What do you want to do ?

New mail